حضور مقاله‌ای درباره عباس کیارستمی، در میان آثار برگزیده اولین جشنواره ملی عکس ویان

به گزارش روابط‌عمومی استودیو پلانچی به نقل از پایگاه عکس چیلیک و بر اساس اعلام دبیرخانه اولین جشنواره ملی عکس ویان، اسامی راه‌یافتگان بخش مقالات عکاسی این رویداد پس از ارزیابی علمی، هنری و پژوهشی داوران منتشر شد. در متن خبر ارسالی از سوی دبیرخانه جشنواره ملی عکس ویان آمده است: با سپاس از حضور و مشارکت پرشورِ پژوهشگران، دانشجویان ،هنرمندان و علاقه‌مندان به هنر عکاسی، اسامی منتخبین نهایی بخش مقاله و طنز هنری را با افتخار اعلام می‌کند. این آثار، با نگاهی تازه و پژوهشی سنجیده، توانسته‌اند نسبت میان تصویر و اندیشه را در قالبی علمی و هنری بازگو کنند و افق‌های جدیدی در حوزه‌ی نقد و پژوهش عکاسی بگشایند.
فرایند داوری این بخش، بر پایه‌ی معیارهای علمی و پژوهشی از جمله نوآوری موضوع، پایه‌های نظری، ساختار آکادمیک، استفاده از منابع معتبر، تحلیل هنری و زیبایی‌شناسی تصویر، روش‌شناسی تحقیق، ارتباط نظریه و عمل در عکاسی، جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی، و رعایت اصول اخلاقی و مالکیت معنوی انجام شد.
بر اساس ارزیابی دقیق داوران، پانزده مقاله با کسب امتیاز بیش از ۳۵۰ از ۵۰۰ امتیاز شایسته‌ی حضور در جمع برگزیدگان نهایی شناخته شدند که اسامی‌شان به این ترتیب معرفی می‌شود:
سودابه شایگان، حامد نکته‌سنج، علی نجات‌بخش اصفهانی، صاحبه مهری، صادق هدایتی وحید، شهلا شهراسبی، کیارنگ علایی، مرضیه سادات شجاعی، سینا رضایی، تینا رمضانی، شهلا کلانتری، سینا رحیمی‌مهر، پارمیدا کرملو، محمدرضا ذاکری و محمدرضا عباسی

دبیرخانه‌ی جشنواره از همه‌ی پژوهشگران و شرکت‌کنندگان ارجمند که در این مسیر همراه ما بوده‌اند، سپاسگزاری می‌کند و امیدوار است این آغاز، سرآغاز گفت‌وگویی مداوم میان هنر، علم و پژوهش و جامعه‌ی هنری و علمی ایران باشد.
«ویان» در پی آن است که روشنایی اندیشه را به قاب تصویر پیوند زند و مسیر تازه‌ای برای هم‌افزایی میان دانش و هنر بگشاید.
با احترام
دبیرخانه جشنواره عکس ویان
۲۶ آبان ماه ۱۴۰۴

در ادامه به چکیده مقاله بازنمایی ملیت از طریق مینیمالیسم بصری: کیارستمی در مقام عکاس و مؤلف سینما
نوشته سینا رضایی می پردازیم.
چکیده
عباس کیارستمی، علاوه بر جایگاه برجسته‌اش در سینمای ایران، به‌عنوان یک عکاس نیز شناخته می‌شود که تجربه و نگاه عکاسانه‌اش نقش کلیدی در شکل‌گیری زبان بصری و مینیمالیستی آثار سینمایی‌اش داشته است. وی توانسته است مرز میان عکاسی و سینما را به شیوه‌ای شخصی و خلاقانه پیوند بزند. نگاه مینیمالیستی و قاب‌بندی‌های دقیق او فضایی فراهم می‌آورد که بازنمایی‌های ملیت ایرانی به دور از کلیشه‌ها و شعارزدگی، با زبانی تصویری و بیان غیرکلامی شکل می‌گیرد.
این مقاله با تأکید بر مفهوم «مؤلف سینما» و زیبایی‌شناسی مینیمالیسم بصری، به بررسی چگونگی بازنمایی عناصر هویتی و فرهنگی ایران در ترکیب زبان عکاسی و سینمای کیارستمی می‌پردازد. در این پژوهش، ابتدا مبانی نظری مرتبط با مفهوم مؤلف و زیبایی‌شناسی مینیمالیستی در هنرهای تصویری مرور می‌شود. سپس با تحلیل صحنه‌های کلیدی فیلم‌هایی چون باد ما را خواهد برد و زیر درختان زیتون، نشان داده می‌شود که حذف کنش‌های پیچیده و دیالوگ‌های پرحجم و تمرکز بر سکوت، فضاهای تهی و بافت‌های اقلیمی، باعث خلق زبانی تصویری شده است که ملیت را از طریق تجربه زیسته و فضاهای آشنا بازنمایی می‌کند.
علاوه بر این، تحلیل دقیق قاب‌ها و ترکیب‌بندی‌های بصری کیارستمی نشان می‌دهد که وی چگونه از ابزارهای عکاسی برای تقویت حس مکان و زمان در فیلم‌های خود بهره گرفته است. این رویکرد موجب شده است که آثار او نه تنها به عنوان فیلم‌های داستانی، بلکه به مثابه تصاویری زنده و پویا از بافت‌های فرهنگی و جغرافیایی ایران دیده شوند. به این ترتیب، کیارستمی موفق شده است زبان تصویری منحصربه‌فردی بسازد که به طور همزمان هنری، ملی و جهان‌شمول است و در عین حال پیوند عمیقی با تجربه زیسته ایرانیان دارد.
یافته‌ها حاکی از آن است که تجربه عکاسی کیارستمی، همراه با رویکرد مینیمالیستی‌اش در سینما، منجر به ارائه تصویری از هویت ملی شده است که هم ریشه در فرهنگ ایرانی دارد و هم در قالب‌های بصری معاصر بازتعریف می‌شود. به این ترتیب، آثار او نمونه‌ای شاخص از تلاقی عکاسی، ملیت و سینمای مؤلف هستند که در یک زبان بصری مشترک به هم می‌آمیزند.
کلیدواژه‌ها: عباس کیارستمی، مینیمالیسم بصری، بازنمایی ملیت، سینمای ایران